رباعی شمارهٔ ۲۲۸

خاقانی / دیوان اشعار / رباعیات

مهر تو برون آستان اندازم
خاک از ستمت بر آسمان اندازم
بشکافم سینه و برون آرم دل
تا مهر تو در پیش سگان اندازم