شمارهٔ ۷۹

عطار / مختارنامه / باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

پیوسته حریفِ جان فزایم باید
چون گوی ز خود بیسر و پایم باید
چون من همه وقتی همه جایی باشم
ممکن نبود که هیچ جایم باید