رباعی شمارهٔ ۳۱۸

خاقانی / دیوان اشعار / رباعیات

خاک ار ز رخت نور برد گه گاهی
منزل به فلک برآورد چون ماهی
ور سرو به قامتت رسد یک راهی
بالا به زمین فروبرد چون چاهی