رباعی شمارهٔ ۴۵

وحشی / گزیده اشعار / رباعیات

ای منشاء دانایی و ای مایه هوش
بفرست از آن که تا سحر خوردم دوش
بسیار نه ، کم نه، آن قدر بخش که من
هشیار نگردم و نمانم مدهوش