رباعی شمارهٔ ۱۰۸

خاقانی / دیوان اشعار / رباعیات

معشوق ز لب آب حیات انگیزد
پس آتش تب چرا ازو نگریزد
آن را که ز لب دم مسیحا خیزد
آخر به چه زهره تب در او آویزد