رباعی شمارهٔ ۳۷

وحشی / گزیده اشعار / رباعیات

خوش آن که ره عشق بتی پیماید
برخاک رهش روی ارادت ساید
یک سو نظرش که غیر پیدا نشود
دل در طرفی که یار کی می‌آید