شمارهٔ ۱۰

عطار / مختارنامه / باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

ای روی چو آفتابِ تو پشت سیاه
بی پشتی تو مه ننهد روی به راه
از روی توآفتاب را پشت شکست
وز روی تو پشتِ دست میخاید ماه