شمارهٔ ۹

عطار / مختارنامه / باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

زلف و رخِ تو که قصدِ جان دارندم
در هر نفسی کار به جان آرندم
از سایهٔ زلفِ تو رخت چون بینم
کز سایه به آفتاب نگذارندم