شمارهٔ ۱۶

عطار / مختارنامه / باب چهل و سوم: در صفت دردمندی عاشق

اندیشهٔ عالمی مرا افتادست
هر جاکه فتد غمی مرا افتادست
چون خوش دارم دلت که تا جان دارم
تنها همه ماتمی مرا افتادست