شمارهٔ ۲۳

عطار / مختارنامه / باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

که گفت ترا که راه اندوهش گیر
یا شیوهٔ عاشقان انبوهش گیر
آنجا که درو هزار عالم هیچ است
یک ذره کجا رسد تو صد کوهش گیر