شمارهٔ ۲۲

عطار / مختارنامه / باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

ای دل غم جان محنت اندیش ببین
سرگشتگی خواجه و درویش ببین
یک ذره چو استغناء او نتوان دید
بی قدری و کم کاستی خویش ببین