رباعی شمارهٔ ۲۴۶

خاقانی / دیوان اشعار / رباعیات

روز از پی هجر تو بفرسود دلم
شب در پی روز وصل نغنود دلم
بس روز که چون روز روان بود دلم
تا با تو شب شبی بیاسود دلم