رباعی شمارهٔ ۲۷۴

خاقانی / دیوان اشعار / رباعیات

گر خاک ز من به اشک خون پالودن
نالید، منال کو گه آسودن
زینسان که فراق خواهدم فرسودن
بر خاک ز من سایه نخواهد بودن