شمارهٔ ۲۸

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

هر دل که ره چنان جمالی یابد
گر خورشیدی بود زوالی یابد
با هجر بساختم که پروانه ز شمع
ناکام بسوزد چو وصالی یابد