شمارهٔ ۲۸

عطار / مختارنامه / باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان

جان را چو ز رفتن تو آگاهی شد
دل در سر نالهٔ سحرگاهی شد
کو آن همه دولت تو ای گنج زمین
کی دانستی که اینچنین خواهی شد