شمارهٔ ۲۷

عطار / مختارنامه / باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان

از ناز چه سود چون بسودی آخر
بی شمع شبی چون نغنودی آخر
اکنون به کفن در بغنودی در خاک
رفتی و تو گویی که نبودی آخر