شمارهٔ ۳۰

عطار / مختارنامه / باب بیست و ششم: در صفت گریستن

تا کی ز تو روی بر زمین باید داشت
سوز دل وآه آتشین باید داشت
بس سیل که خاست هر نفس چشمم را
آخر ز تو چشم این چنین باید داشت