رباعی شمارهٔ ۲۲۹

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

ما با این همه غم با که گساریم آخر
وین غصه دمی با که برآریم آخر
کس نیست که با او نفسی بتوان زد
تنها همه عمر چون گذاریم آخر