شمارهٔ ۵۵

عطار / مختارنامه / باب سی و یکم: در آنکه وصل معشوق به کس نرسد

ای کاش دلم را سر آهی بودی
جان را ز وصال تو پناهی بودی
گرچه شدهام چون سر موئی بی تو
باری سر مویی به تو راهی بودی