رباعی شمارهٔ ۳۲۸

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

دل رفت بر کسیکه بیماش خوش است
غم خوش نبود ولیک غمهاش خوش است
جان میطلبد نمیدهم روزی چند
جانرا محلی نیست تقاضاش خوش است