شمارهٔ ۸

عطار / مختارنامه / باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید

ای آن که بلی گوی الست از مایی
در هر دو جهان بلند و پست از مایی
بندیش که ما ترا چو ماییم همه
به زانکه تو خویش را، چو هست از مایی