رباعی شمارهٔ ۱۵۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

از بسکه دل تو دام حیلت افراخت
خود را و ترا ز چشم رحمت انداخت
مانندهٔ فرعون خدا را نشناخت
چون برق گرفت عالمی را بگداخت