رباعی شمارهٔ ۱۷۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

اندر دل من درون و بیرون همه او است
اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست
اینجای چگونه کفر و ایمان گنجد
بی‌چون باشد و جود من چون همه اوست