رباعی شمارهٔ ۱۷۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

امشب هردل که همچو مه در طلب است
مانندهٔ زهره او حریف طرب است
از آرزوی لبش مرا جان بلب است
ایزد داند خموش کاین شب چه شب است