شمارهٔ ۱۱

عطار / مختارنامه / باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

عمری بدویدم از سر بیخبری
گفتم که مگر به عقل گشتم هنری
تا آخر کار در پس پردهٔ عجز
چون پیرزنان نشستهام زارگری