شمارهٔ ۱۴

عطار / مختارنامه / باب چهل و دوم: در صفت دردمندی عاشق

تا کی طلبم ز هر کسی پیوستت
یک ره تو طلب اگروفائی هستت
چون بر دل همچوآتشم دست تراست
دستی برنه گر چه بسوزد دستت