رباعی شمارهٔ ۱۷۷۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ای آنکه رخت چو آتش افروخته‌ای
تا کی سوزی که صد رهم سوخته‌ای
گوئی به رخم چشم بردوخته‌ای
نی نی، تو مرا چنین نیاموخته‌ای