گزیدهٔ غزل ۱۲۳

گل ز رخسارهٔ تو بی آبست
مه زنظارهٔ تو بی تابست
مژه‌های کژ دلاویزت
کجهای دکان قصا بست
با خیال تو مردم چشمم
گاه هم‌خانه گاه هم‌خوابست