رباعی شمارهٔ ۱۴۶۴

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

در حضرت توحید پس و پیش مدان
از خویش مدان خالی و از خویش مدان
تو کج نظری هرچه درآری به نظر
هیچ است همه ز آتشی بیش مدان