رباعی ۴۷

خیام / ترانه‌های خیام (صادق هدایت) / گردش دوران [۵۶-۳۵]

می خور که به زیرِ گِل بسی خواهی خفت،
بی مونس و بی رفیق و بی همدم و جفت؛
زنهار به کس مگو تو این رازِ نهفت:
هر لاله که پَژْمُرد، نخواهد بِشْکفت.

رباعی ۴۶
رباعی ۴۸