رباعی شمارهٔ ۳۰۵

خاقانی / دیوان اشعار / رباعیات

دی صبح دمان چو رفت سیاره به راه
سیارهٔ اشک ریخت صد دلو آن ماه
روز از دم گرگ تا برآمد ناگاه
شد یوسف مشکین رسن سیمین چاه