شمارهٔ ۶

عطار / مختارنامه / باب چهل و یکم: در صفت بیچارگی عاشق

هم بر جانم این همه غم میدانی
هم کشته تنم به صد ستم میدانی
هر وقت بپرسی که چه افتاد ترا
بیچاره و بی کسم تو هم میدانی