فقرۀ ۷۲، ۷۳
بی گناه باش که بیبیم باشی. سپاسدار باش که به نیکویی ارزانی باشی.
سر بیمناکی گنهکارگی است
گنه کاره را تن به آوارگی است
همان بیگناهی تناسانیست
به نیکی سپاسنده ارزانیست
گنه کاره را بیم باشد ز شاه
نترسد ز کس، مردم بیگناه