شمارهٔ ۳۲

عطار / مختارنامه / باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر

چون دل ز طلب در ره جانان استاد
نه با تن خود گفت ونه با جان استاد
آری چو شتاب و خوف بسیار شود
با یکدیگر به قطع نتوان استاد