شمارهٔ ۷

عطار / مختارنامه / باب بیست و ششم: در صفت گریستن

گر دل بشناختی که من کیستمی
سبحان اللّه چگونه خوش زیستمی
ای کاش که گر تشنگی دل ننشست
چشمی بودی که سیر بگریستمی