شمارهٔ ۴

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

تا چند ز سودای تو در سوز و گداز
چون شمع آرم به روز شبهای دراز
تا کی ز تو بازمانم ای شمع طراز
مانندهٔ طفل تشنه از پستان باز