رباعی شمارهٔ ۱۴۹

عراقی / دیوان اشعار / رباعیات

هر لحظه ز چهره آتشی افروزی
تا جان من سوخته‌دل را سوزی
چون دوست نداری تو بدآموزان را
ای نیک، تو این بد ز که می‌آموزی؟