رباعی شمارهٔ ۲۴۲

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

آن شد که من از عشق تو شبهای دراز
با مه گله کردمی و با پروین راز
جستم ز تو چون کبوتر از چنگل باز
رفتم نه چنان که دیگرم بینی باز