رباعی شمارهٔ ۱۰۰

سنایی / دیوان اشعار / رباعیات

سرو چمنی یاد نیاید ز منت
شد پست چو من سرو بسی در چمنت
خورشید همه ز کوه آید بر اوج
وان من مسکین ز ره پیرهنت