رباعی شمارهٔ ۲۱

سعدی / مواعظ / رباعیات

عنقا بشد و فر هماییش بماند
زیبندهٔ تخت پادشاییش بماند
گر مه بگرفت صبح صادق بدمید
ور شمع برفت روشناییش بماند