رباعی ۹۳

خیام / ترانه‌های خیام (صادق هدایت) / هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴]

چون نبست مقام ما درین دهر مُقیم،
پس بی می و معشوق خطایی است عظیم.
تا کی ز قدیم و مُحْدَث امّیدم و بیم؟
چون من رفتم، جهان چه مُحْدَث چه قدیم.