رباعی شمارهٔ ۱۹۳۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

گر هیچ نشانه نیست اندر وادی
بسیار امیدهاست در نومیدی
ای دل مبر امید که در روضهٔ جان
خرما دهی، ار نیز درخت بیدی