شمارهٔ ۱۴

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

کارم که چو زلف تو مشوش دارم
از دست بشد چگونه دل خوش دارم
گر چون شمعم پای بر آتش چه عجب
زیرا که چو شمع سر در آتش دارم