شمارهٔ ۸

عطار / مختارنامه / باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترک دنیا کردن

چون قاعدهٔ بقای ما عین فناست
بر عین فنا کار بنتوان آراست
برخیز که آن زمان که بنشستی راست
چه سود که نانشسته بر باید خاست