رباعی شمارهٔ ۳۴

سنایی / دیوان اشعار / رباعیات

زین پس هر چون که داردم دوست رواست
گفتار بیفتاد و خصومت برخاست
آزادی و عشق چون همی باید راست
بنده شدم و نهادم از یک سو خواست