شمارهٔ ۱۰

عطار / مختارنامه / باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق

ما هر ساعت ذخیرهٔ جان بنهیم
تا آن ساعت که از غم جان برهیم
خود را شب و روز همچو پروانه زشوق
بر شمع همی زنیم تا جان بدهیم