رباعی شمارهٔ ۲۸۷

خاقانی / دیوان اشعار / رباعیات

دل هرچه کند عشق فزون آید از او
شد سوخته بوی صبر چون آید از او
شاید که سرشک خون برون آید از او
کان رنگ بزد که بوی خون آید از او