شمارهٔ ۵۷

عطار / مختارنامه / باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

ای خاصیتِ لعل تو جان پروردن
تا کی ز سر زلف تو غارت کردن
چون من دو هزار عاشق بی سر و بن
هر دم سر زلفت فکند در گردن