رباعی شمارهٔ ۵۲۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

از شبنم عشق خاک آدم گل شد
صد فتنه و شور در جهان حاصل شد
صد نشتر عشق بر رگ روح زدند
یک قطره از آن چکید و نامش دل شد