رباعی شمارهٔ ۸۰۷

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

لعلیست که او شکر فروشی داند
وز عالم غیب باده نوشی داند
نامش گویم و لیک دستوری نیست
من بندهٔ آنم که خموشی داند